De discussie tussen Louis Pasteur’s kiemtheorie en Antoine Béchamp’s exosoom (of terrein) theorie.
De discussie tussen Louis Pasteur’s kiemtheorie en Antoine Béchamp’s exosoom (of terrein) theorie vertegenwoordigt een belangrijke wetenschappelijke discussie over de oorsprong en behandeling van ziekten.
Pasteur’s Kiemtheorie:
Pasteur’s kiemtheorie stelt dat ziekten worden veroorzaakt door specifieke micro-organismen die van buitenaf het lichaam binnendringen. Deze theorie vormde de basis voor de moderne microbiologie en leidde tot de ontwikkeling van vaccins en antibiotica. Pasteur’s benadering richt zich op het identificeren van de pathogenen die verantwoordelijk zijn voor ziekten en deze direct te bestrijden door middel van medische interventies zoals vaccinatie en antimicrobiële medicijnen【5†source】【7†source】.
Béchamp’s Exosoom Theorie:
Béchamp daarentegen stelde dat de gezondheid van de interne omgeving van de gastheer, of het “terrein”, een cruciale rol speelt bij de ontwikkeling van ziekten. Hij geloofde dat ziektekiemen het gevolg zijn van het ziekteproces en niet de oorzaak. Volgens Béchamp is het handhaven van een gezonde interne omgeving door middel van goede voeding, levensstijl en omgevingsfactoren de sleutel tot het voorkomen van ziekten. Deze theorie benadrukt het belang van de interne condities van het lichaam bij het beïnvloeden van gezondheid en vatbaarheid voor ziekte【5†source】【6†source】.
Wetenschappelijke Vergelijkingen:
1. Mechanistische Verschillen:
De kiemtheorie schrijft de oorzaak van ziekten toe aan externe pathogenen, wat leidt tot interventies die deze pathogenen gericht elimineren. Daarentegen richt de exosoomtheorie zich op de interne balans van het lichaam, suggererend dat een gezond lichaam van nature ziekten kan afweren zonder specifiek op pathogenen te richten【7†source】【8†source】.
2. Medische Toepassingen:
De kiemtheorie heeft de ontwikkeling van vaccins en antibiotica aangedreven, die effectief zijn geweest bij het beheersen en uitroeien van vele infectieziekten. Het overmatig gebruik van antibiotica heeft echter geleid tot de opkomst van antibioticaresistente bacteriën, wat nieuwe uitdagingen in de ziektebestrijding met zich meebrengt【5†source】【6†source.
Aan de andere kant komt Béchamp’s theorie overeen met holistische benaderingen die prioriteit geven aan voeding, leefstijlveranderingen en omgevingsfactoren om gezondheid te behouden, waarbij wordt betoogd dat deze methoden de onderliggende oorzaken van ziekten aanpakken in plaats van alleen de symptomen【6†source).
3. Moderne Relevantie:
De hernieuwde interesse in Béchamp’s ideeën komt deels door de groeiende bezorgdheid over de beperkingen van de kiemtheorie bij het aanpakken van chronische ziekten en antibioticaresistentie. Modern onderzoek naar het microbioom en de rol van voeding en levensstijl in gezondheid ondersteunt enkele aspecten van Béchamp’s theorie, waarbij het belang van het handhaven van een uitgebalanceerde interne omgeving wordt benadrukt【6†source】【7†source).
Kortom, hoewel Pasteur’s kiemtheorie instrumenteel is geweest bij de vooruitgang van de moderne geneeskunde, biedt Béchamp’s exosoomtheorie waardevolle inzichten in het belang van interne gezondheid en preventieve zorg. Beide perspectieven kunnen als complementair worden beschouwd, waarbij elk cruciale elementen biedt voor een holistisch begrip van gezondheid en ziekte.
Nabeschouwing
Zijn virussen de oorzaak van ziekte door besmetting of zijn exosomen het gevolg van celafbraak door interne schoonmaak?
Immers, antibiotica doodt bacteriën. Dus op dat niveau is er geen interactie met een virus. Het blijft dus mogelijk dat het helingsproces door toedoen van het werk van bacteriën exosomen (celafbreukafval) produceert. En zelfs dat antibiotica dat proces versnelt ipv overneemt.